Diagnoza

ADOS-2 to profesjonalny, wielowymiarowy protokół obserwacji mający na celu diagnozowanie zaburzeń ze spektrum autyzmu. Na badanie za pomocą tego narzędzia, składa się szereg prób umożliwiających obserwację nieprawidłowości charakterystycznych dla ASD w sferach:

•         komunikacji społecznej,
•         zabawy,
•         ograniczonych i powtarzalnych zachowań.

ADOS-2 składa się z pięciu niezależnych modułów, dzięki czemu w badaniu mogą uczestniczyć osoby w różnym wieku (od pierwszego roku życia), oraz na różnym poziomie rozwoju językowego.  

ADOS-2 stanowi jeden z elementów procesu diagnostycznego (jest bardzo pomocny przy sporządzaniu orzeczenia przez lekarza psychiatrę). Należy podkreślić, że dostarcza on informacji na temat aktualnego funkcjonowania osoby badanej, bazujących na obserwacji jej zachowania przeprowadzonej w ograniczonym odcinku czasu.

Badanie przeprowadzane jest przez certyfikowanego diagnostę.

Diagnoza integracji sensorycznej to proces oceny zdolności dziecka do przetwarzania i reagowania na różne bodźce sensoryczne. Jest to kompleksowe podejście, które pomaga zrozumieć, jak dziecko odbiera, przetwarza i integruje informacje sensoryczne z otoczenia.
Podczas diagnozy integracji terapeuta specjalizujący się w tej dziedzinie przeprowadza różne testy i obserwacje, aby ocenić reakcje dziecka na wielorakie bodźce sensoryczne, takie jak dotyk, wzrok, słuch, zapach i smak. Ważne jest również zbadanie, jak dziecko radzi sobie z równowagą, koordynacją ruchową i regulacją emocjonalną.

Celem diagnozy integracji sensorycznej jest identyfikacja problemów sensorycznych i ich wpływu na codzienne funkcjonowanie dziecka, np. trudności w nauce, zaburzenia zachowania, problemy emocjonalne itp.

Na podstawie wyników diagnozy terapeuta opracowuje indywidualny plan terapeutyczny, który zawiera techniki i strategie mające na celu poprawę integracji sensorycznej. Terapia integracji sensorycznej często wykorzystuje specjalne zestawy ćwiczeń i sensoryczne narzędzia, które pomagają jednostce regulować i przetwarzać bodźce sensoryczne.

Diagnoza jest istotnym narzędziem w pracy terapeuty integracji sensorycznej i pomaga w ustaleniu odpowiedniego planu terapeutycznego dla dziecka. Jest to proces, który wymaga precyzji, obserwacji i dokładnej oceny, w celu zapewnienia optymalnego wsparcia dla osób z zaburzeniami sensorycznymi.

Diagnoza zaburzeń integracji sensorycznej trwa kilka spotkań (2-3 spotkania) i składa się z poszczególnych części:

• wywiad z rodzicami,
• kwestionariusze – rodzice wypełniają kwestionariusze, które są dopełnieniem informacji zawartych w wywiadzie,
• obserwacja kliniczna,
• testy Południowo-Kalifornijskie,
• obserwacja dziecka,
• omówienie diagnozy, podsumowanie, plan terapii.

Diagnoza logopedyczna to proces, w którym logopeda lub neurologopeda ocenia zdolności komunikacyjne i językowe dziecka. Jest to pierwszy krok w ustaleniu planu terapeutycznego i pomaga zidentyfikować potencjalne problemy logopedyczne oraz cele terapii.

W trakcie diagnozy logopeda przeprowadza różne testy i obserwację, aby ocenić umiejętności dziecka pod względem mowy, rozumienia języka, czytania, pisania i innych umiejętności komunikacyjnych. Diagnosta bierze pod uwagę wiek dziecka, jego historię rozwojową, ewentualne problemy zdrowotne, jak również informacje od rodziców lub opiekunów. Celem diagnozy jest ustalenie, czy istnieją jakiekolwiek trudności w komunikacji i języku oraz zidentyfikowanie przyczyn tych trudności.

Na podstawie wyników diagnozy logopeda opracowuje plan terapeutyczny, który uwzględnia indywidualne potrzeby dziecka. Terapia logopedyczna może obejmować różne techniki i ćwiczenia, które mają na celu rozwinięcie umiejętności komunikacyjnych i poprawę funkcji mowy.

Diagnoza logopedyczna jest ważnym narzędziem w pracy logopedy i pomaga w ustaleniu odpowiedniego planu terapeutycznego dla dziecka. Jest to proces, który wymaga precyzji, obserwacji i dokładnej oceny, aby zapewnić najlepszą opiekę logopedyczną.

Diagnoza funkcjonalna testem PEP-R (Profil Psychoedukacyjny PEP-R E. Schoplera) daje możliwość określenia aktualnego wieku rozwojowego dziecka. Profil psychoedukacyjny ocenia poziom rozwoju w 7 sferach: naśladowanie, funkcje poznawcze, motoryka mała, motoryka duża, percepcja, komunikacja (mowa bierna i czynna) oraz skalę zachowania: nawiązywanie kontaktów, zainteresowanie zabawą i przedmiotami, reakcja na bodźce i mowę.

Test przeznaczony jest dla dzieci w wieku od 6 miesięcy do 7 lat. Istnieje możliwość przeprowadzenia testu dzieciom do 12 roku życia jeżeli występuje podejrzenie, że niektóre funkcje rozwojowe są poniżej 7 roku życia.