Metoda Ruchu Rozwijającego opracowana została przez Weronikę Sherborne i wywodzi się
z naturalnych zabaw ruchowych dzieci z rodzicami zwanych popularnie baraszkowaniem. Główną jej ideą jest posługiwanie się ruchem jako narzędziem wspomagania rozwoju psychoruchowego dziecka i terapii zaburzeń tego rozwoju. Genialność metody Weroniki Sherborne polega na jej prostocie i naturalności. Celem metody jest doświadczenie przez dzieci ruchu, kontaktu fizycznego i emocjonalnego.
Poprzez stosowanie metody Ruchu Rozwijającego wspomagamy rozwój emocjonalny dziecka, rozwijamy świadomość schematu ciała oraz integrujemy poszczególne jego części, rozwijamy również orientację przestrzenną. Wspomagamy także rozwój poczucia bezpieczeństwa, zaufania, pewności siebie, wiary we własne siły i możliwości. Kształtujemy pozytywne relacje z otoczeniem, partnerem w zabawie, bliskimi. Dążymy do rozwoju własnej inwencji, inicjatywy, spontaniczności.
Prowadzenie terapii tą metodą w pracy z osobami autystycznymi jest efektywne i przynosi najlepsze efekty w rozwoju funkcji społecznych i poznawczych. Jest to metoda szczególnie zalecana do pracy z dziećmi autystycznymi, jej uniwersalność polega na możliwości jej modyfikowania i dostosowywania do aktualnych potrzeb i możliwości rozwojowych osób poddanych terapii.
