Jest metodą, którą określamy jako stymulację polisensoryczną, czyli wielozmysłową, obejmującą swym zasięgiem dotyk, wzrok, słuch, węch i smak. Proponowane oddziaływania na zmysły mają je aktywizować i podkreślać zmiany zachodzące w przyrodzie.
W czasie trwania „Porannego kręgu” terapeuta musi stworzyć atmosferę, która przyniesie poczucie bezpieczeństwa, radość i zadowolenie. Dlatego też konieczne jest stworzenie odpowiedniego klimatu, temu właśnie służy utworzenie kręgu, ciepły nastrój panujący
w pomieszczeniu, zapalona świeca, znajomy zapach. Stosowanie różnorodnych bodźców jest tylko środkiem do celu, jakim jest spotkanie nauczyciela i ucznia oraz uczniów ze sobą nawzajem. Spotkanie, którego istotą jest budowanie zaufania i poczucia bezpieczeństwa. Dzieci siedząc w kręgu, widzą się wzajemnie, są na tych samych równych prawach
i zasadach. Obserwują się, swoje twarze, swoje zachowanie co pozwala im na komunikowanie się z jednoczesnym przekazywaniem swoich emocji, swojego nastroju. W ten oto sposób dzieci nawiązują ze sobą kontakt wzrokowy czy dotykowy oraz kształtują umiejętności współdziałania w grupie. Podstawą tworzenia programu „Porannego kręgu” jest świat przyrody. Ten świat jest źródłem symboli podstawowych: żywiołów, barw, zapachów, smaków, wrażeń dotykowych
i termicznych. Wprowadzamy pory roku poprzez odpowiedni rytuał, którego reguły są dobrze znane dzieciom, bo wprowadzane na początku roku i powtarzane każdego dnia. Organizując „Poranny krąg”, nauczyciel nie zamierza czymkolwiek zastąpić bodźców płynących wprost ze świata natury. Są one dla niego tylko inspiracją do pracy z dzieckiem.
W porannym kręgu niwelujemy niepewność, zagrożenie a wprowadzamy poczucie bezpieczeństwa. Spotkania Porannego Kręgu nie ograniczają się jedynie do zapewnienia dobrej zabawy. Zawierają duży ładunek terapeutyczny, wzbudzają motywację do komunikowania się, pozytywnie oddziałują na emocje i uczucia naszych podopiecznych.
